”Hij is niet dyslexisch”
De mail van school kwam binnen: ”we hebben jullie zoon getest op dyslexie maar uit de test is gebleken dat hij niet dyslexies is”. Ik was met stomheid geslagen.
Niet omdat ik verwachtte dat uit de test zou blijken dat hij dit wel was, maar wel omdat ik niet begreep waarom hij getest was op dyslexie. En waarom is niet eerst met ons als ouders gesproken alvorens de test af te nemen?
Toegegeven, hij maakt regelmatig fouten in het dictee en met spelling en het duurde lang voordat hij goed kon lezen, maar een dyslexie test? Vragen die mijn opkomende boosheid al snel konden omzetten tot een pittige mail richting zijn leerkracht.
Uiteindelijk heb ik er voor gekozen om niet boos te worden over de ontvangen mail maar deze aanleiding te laten zijn tot een bericht aan de leerkracht waarin ik kon vertellen dat ik niet verbaasd was dat onze zoon geen dyslect is, maar wel een beelddenker!
Dyslexie en beelddenken
Daarnaast kon ik wat meer informatie over het fenomeen beelddenken geven zoals het feit dat heel veel hoogsensitieve kinderen beelddenkers zijn, dat de kenmerken van beelddenken en dyslexie vaak erg op elkaar lijken en dat dit komt omdat een hoogsensitief/beelddenkend kind, die vooral visueel is ingesteld (en voornamelijk functioneert vanuit zijn rechter hersenhelft) waardoor hij op school veel moeite heeft om mee te komen met het verbale leersysteem!
Als je dat als leerkracht niet weet, is het dus misschien niet zo verwonderlijk dat er bij mijn zoon een dyslexie test werd afgenomen. Bovendien begrijp ik ook dat voor veel kinderen en ouders zo’n test vaak ook helderheid kan geven, maar in het geval van onze zoon had ik als moeder en ”Ik leer anders” coach op voorhand kunnen voorspellen wat de uitkomst zou zijn.
School weet weinig van beelddenken
Het nadeel van een test is namelijk dat je wel kunt aantonen of er sprake is van dyslexie maar dat uit de test kan niet worden vastgesteld of het kind al dan niet een beelddenker is. En door de, helaas nog veel bestaande, onwetendheid binnen het onderwijs over beelddenken zal hier dus ook niet snel de aandacht op gevestigd worden.
Hoeveel ouders van een hoogsensitief of beelddenkend kind hebben zo’n mail als wij ontvangen? En hoeveel ouders (en kinderen) zullen na deze mail met de handen in het haar gezeten hebben? Want als het geen dyslexie is hoe kan het dan dat het kind zoveel fouten maakt in het dictee, met lezen, in de spelling en met rekenen? Dan moet er toch sprake van dyslexie zijn of anders van dyscalculie? Toch? Nee dus, dat kan wel maar het hoeft niet. Het kind kan dus ook ”gewoon” een beelddenker zijn!
In de komende blogs zal ik schrijven over beelddenken in combinatie met hoogsensitiviteit. Ik ga proberen om de alom aanwezige sluier over beelddenken op te lichten, beelddenken en het onderwijs bespreken, tips geven aan jou als ouder hoe jij jouw hoogsensitieve beelddenker al vroeg kunt herkennen en hoe je beelddenken als een kwaliteit kunt zien in plaats van een probleem! Wil je alvast weten wat de kenmerken zijn van beelddenken kijk dan eens hier.
Wellicht ben jij een ouder die een bericht van gelijke strekking van school heeft ontvangen? Misschien vraag jij jezelf ook af ”heeft mijn kind dyslexie?” Zat jij ook met de handen in het haar? Wat heb je gedaan? Ik ben heel benieuwd, dus als je wilt, laat dan een reactie achter onder dit blog, ik lees het graag zodat ik mijn blogs zo goed mogelijk kan afstemmen op jullie vragen en behoeften!
Wat goed Jolanda dat je op een positieve manier met de leraar in gesprek kon en hem meer inzicht kon geven! Ik hoop dat dit heeft bijgedragen aan meer begrip voor beelddenken.. Het is een groot probleem op scholen en ik hoor regelmatig van ouders terug dat door het stigma ”dyslexie” hun kind een stuk minder zelfverzekerd is en faalangst heeft ontwikkeld. Uit jouw verhaal blijkt maar weer eens hoe mondig je moet zijn als ouder, en dat je niet moet schromen om voor jouw kind op te komen. Het belangrijk om de communicatie open te houden om uiteindelijk het beste uit je kind te kunnen halen!
mijn dochter is ook hooggevoelig en beelddenkend.
gelukkig heeft zij een juf die er wel mee bekent is.
en haar ook op die manier probeert te helpen.
mijn dochter zit nu nog maar in groep 2.
maar door haar manier van denken, was dit al heel snel duidelijk!!
haar logopedie testen wijzen daar ook allemaal naar uit.
haar auditieve gedeelte loopt daardoor achter.
ik ben benieuwd naar je komende blogs!~
want het is nou eenmaal niet makkelijk om en hooggevoelig en beelddenkend te zijn!
Wij zijn de discussie op school twee jaar geleden al aangegaan, toen mijn dochter in groep 1 terecht kwam. Pittige strijd, maar het heeft er wel in geresulteerd dat er een lezing op school werd gegeven over hoogsensitieve kinderen in het onderwijs! Hierdoor weten ze precies wat het inhoudt en dus ook dat deze kinderen beelddenkers zijn. De meeste juffen waren aanwezig, en weten nu precies waar ze rekening mee moeten houden. Ik zou dus zeggen, hou vol, ga de discussie aan, en uiteindelijk resulteert het (wellicht) in iets moois!
Wat fijn dat jullie strijd uiteindelijk wel heeft geleid tot meer bekendheid over hoogsensitiviteit op jullie school. Alles valt of staat met meer bewustzijn…..ik hoop dat meer ouders zich hierdoor gesterkt voelen en de stap durven nemen om een gesprek aan te gaan met school!
Wat een geluk Marina en Roel dat er bij jullie beiden door school al zo snel aandacht is geschonken aan het feit dat jullie kinderen beelddenker zijn. Meestal gebeurt dit pas als kinderen al jaren (goedbedoelde) RT hebben gehad met als gevolg kinderen die erg onzeker zijn geworden en denken dat ze dom zijn omdat ze niet dezelfde manier van denken hebben als veel andere kinderen in de klas. Ik zeg altijd tegen hen: ‘je bent niet dom, je hebt een talent’ !
We blijven zeker de discussie aangaan. Binnenkort geef ik zelf weer een presentatie op een school over beelddenken aan leerkrachten, RT’ers en directie met steeds weer hetzelfde doel: meer bekendheid en daardoor een beter begrip over en voor beelddenkers en wat leerkrachten in de klas kunnen doen. We houden vol!
Dank jullie wel voor jullie reacties.
Heerlijk om te lezen dat mijn gevoel over mijn kinderen steeds weer juist is en ik geen tests nodig heb om te bewijzen dat ik beelddenkende hsp kids heb. Ik hoef alleen maar de kenmerken te lezen en ze scoren alle 3 99%.
Neem ik mezelf mee zijn we met zn viertjes beelddenkende hsp tjes ;-).
Gelukkig heb ik hier op school geen problemen en gaan de meeste leerkrachten mee in mijn bevindingen.
Wat fijn Edmee, dat ook jullie kinderen door school begrepen en geholpen worden. Het kan zoveel leed schelen als de kinderen mogen leren op een manier die voor hen zo doodgewoon is!
Jolanda, het is en blijft een strijd om het beelddenken in goed licht te krijgen in het onderwijs. Mijn dochter nu 13 proeft nu de gevolgen daarvan in het voortgezet onderwijs. Ze valt tussen wal en schip. Net niet dyslexie. …ja dan is er niets aan de hand met je en heb je gewoon een lager tempo waardoor je ‘gewoon’ maar een niveau lager moet.
Tja best zuur voor zo’n kind. Een sterke beelddenker maar daar wordt niet rekening mee gehouden. Jammer. Gevolg, onzekerheid, faakangst, minderwaardigheidscomplex, enz.
Ik hoop dat je echt het verschil kan maken en dat er een sneeuwbaleffect ontstaat. Succes
Hallo Ottavia, dank je wel voor je reactie en succeswensen. Ik denk dat jouw verhaal voor heel veel ouders heel herkenbaar is. Inderdaad hebben kinderen zoals jouw dochter die geen dyslexie hebben maar wel een sterke beelddenker zijn het erg moeilijk op school. Voor kinderen die dyslectisch zijn, zijn er tegenwoordig (gelukkig) wat meer mogelijkheden voor handen om het leren wat makkelijker te maken, naar mijn mening zouden beelddenkers ook gebruik mogen (en moeten) maken van hulpmiddelen maar helaas, het onderwijs is nog niet zover met als gevolg, zoals je zelf aangeeft, faalangstige, onzekere kinderen die naar een lagere vorm van vervolgonderwijs gaan dan zij eigenlijk qua intelligentieniveau zouden moeten, mede omdat school niet weet hoe deze kinderen leren. Ook in het vervolgonderwijs hebben we hierin nog een lange weg te gaan.
Ik wens jouw dochter en jou veel sterkte hierin en hoop dat ze haar weg kan vinden en dat men op school gaat inzien welke sterke kanten beelddenkers hebben.
Met onze zoon loopt het helemaal fout op school, ondanks dat hij op een vrije school zit.
Hij krijgt nu voor het derde jaar het zelfde lesmateriaal aangeboden ondanks al mijn tips en uitleg over hsk en beelddenker zijn. Doordat hij niet gestimuleerd en gemotiveerd word en op de juiste manier benaderd word gaat hij de klas storen waardoor we nu op het punt zijn beland dat hij sommige lessen niet meer aanwezig mag zijn en andere lessen ongeveer 10 min. Ze belonen zijn storende gedrag met hem naar een ander lokaal te sturen en dan mag hij met kapla spelen. We zijn de wanhoop nabij, ‘s avond ligt hij huilend in mijn armen en zegt mam waarom ben ik toch zo dom……..zitten we daar alle twee met een gebroken hart. En dat terwijl er zoveel intellegentie in hem schuilt. Ik zou willen dat mijn zoon dyslexie toegeschreven kreeg het lesmateriaal is veel visueler ingesteld en zou een ingang kunnen zijn voor mijn kind. Het zit allemaal in zijn koppie opgeslagen hij is verre van dom hij krijgt het er alleen niet uit ik ben er van overtuigd als bij hem het goede knopje ingedrukt word brult het eruit, hij heeft een deurtje maar we zijn het sleuteltje even kwijt.Het is heel moeilijk te verwerken dat we juist alle rust hadden gevonden in het gezin en nu door school gaan we weer berg afwaarts want zijn frustratie’s komen er thuis weer uit. Het maakt je zo machteloos en stressvol wat ook niet meewerkt, het is heel moeilijk om uren schoolfrustratie’s thuis weer glad te strijken. Ik begrijp mijn kind heel goed en zou zo graag willen dat het leven hem weer toelacht.
Beste Carianne,
Bij het lezen van je verhaal kreeg ik een heel triest gevoel over me. En helaas staat jouw verhaal niet op zichzelf en zijn er zoveel meer kinderen die dit meemaken.
Er is veel in je verhaal waar ik op kan reageren o.a. dat elk kind recht heeft op onderwijs en dat hij dit niet krijgt als hij maar 10 minuten in een les aanwezig mag zijn, alleen maar met Kapla mag spelen of dat hij steeds naar een ander lokaal wordt gestuurd. Goed onderwijs houdt wel in dat je naar het kind kijkt, naar zijn leerbehoeften, de manier waarop hij leert, zijn sociaal-emotionele gedrag en daar op inspeelt. Het is diep triest dat je zoon zo slecht door zijn leerkrachten en de school wordt begrepen en niet het onderwijs krijgt waar hij recht op heeft. Ik neem aan dat je al in gesprek bent met zijn leerkracht en de school, mocht dit niet zo zijn dan raad ik je aan dit zo snel mogelijk te doen om ervoor te zorgen dat je zoon het onderwijs krijgt wat hij nodig heeft en dat je niet langer ’s avonds een huilend kind in je armen hebt die zichzelf zo dom vindt maar een lachend kind wat zich bewust is (geworden) van zijn kwaliteiten.
Ik kan je hier niet verder helpen maar mocht je nog verder van gedachten willen wisselen dan kun je me mailen op mijn praktijkadres: info@ kindercoachpraktijkkidzbizz.nl.
Ik wens jouw zoon en jou alle goeds toe en hoop dat het leven jullie snel weer gaat toelachen.
Bij ons was het de School die niet aan dislectie dacht maar wijzelf wilden het graag weten dan wel uitsluiten. Volgens de Kinderpsychologe heeft ze het niet. Wij zijn nederlands en wonen sinds 3,5 jr in Duitsland. Onze dochter pakte de taal heel snel op, op gehoor, schriftelijk blijft het echter een probleem. Volgens de leerkracht op haar middelbare School gebruikt ze fantastische woorden en zinnen. Ze doet het mavo/realschuleniveau maar de cijfers wisselen enorm. We hopen zo dat het niet dusdanig uitvalt dat ze toch nog naar de hauptschule zal moeten, want ze wil naar de uni, Bundeskanzlerin worden en die hauptschuleklassen zijn nogal onrustig. Wij vermoeden een beelddenkend hooggevoelig Kind, eens kijken hoe we dit met de School van onze dochter aan kunnen pakken. Haar klassenlerares is wel een heel benaderbaar persoon die onze dochter roemt om haar sociale gedrag, Bij onze zoon op de basisschool, daar gaan we er niet eens aan beginnen, gelukkig is het cijfermatig geen probleem en hij weet precies wat te doen om geen extra werk te krijgen 🙂
Klinkt als slimme, gevoelige kinderen. wees alert op HB…die vliegen onder de radar, maar wat jij beschrijft klinkt mij bekend in de oren..hsp-hb is dus iets wat ik goed zou monitoren: beelddenkend en onderpresteren…hand in hand;-)
Beste Simone,
Het horen van een woord en het schrijven van dat woord zijn twee verschillende dingen dus ik kan me heel goed voorstellen dat je dochter op gehoor de taal goed oppakt maar de woorden fout schrijft. Beelddenkers schrijven woorden zoals ze deze horen, wellicht kun je eens bij haar checken of ze de woorden fonetisch opschrijft. Als je het woord appel hoort kun je dit op verschillende manieren opschrijven, afhankelijk hoe het woord uitgesproken wordt en hoe jij het woord hoort.
Een beelddenker kan ook prachtige woorden en zinnen maken en zijn ook heel sterk in het zelf verzinnen van woorden. Zo hoorde ik eens een kind zeggen: rond tonde i.p.v. rotonde zeggen, je kunt vast wel invullen waarom 😉
Het hebben van wisselende schoolprestaties is ook een kenmerk van beelddenkers. Dit is ook wat de leerkrachten (en het kind en ouders!) tot wanhoop kan drijven. Gisteren wist ze het nog en vandaag weet ze niks meer. Dit merk je bv bij het onthouden van de tafels. Net geleerd kunnen ze de tafel zo opzeggen, een dag later weten ze dezelfde tafel niet meer. Niet goed in het hoofd opgeslagen vergeten ze het, automatiseren zegt ze niks en kunnen ze slecht. De methode Ik leer anders kan hier heel goed bij helpen. Ik heb het even voor je opgezocht, maar helaas zijn er geen ‘ik leer anders’ coaches in Duitsland. Het is wellicht een idee voor je om zelf het werkboek aan te schaffen en hier met je dochter in te werken.
Mocht je nog vragen hebben over deze methode dan kun je me via dit blog benaderen of via mijn website: http://www.kindercoachpraktijkkidzbizz.nl
Succes!
Beste Simone,
Ik zie dat dit bericht al iets ouder is. Zelf ben ik Nederlandse, maar werk in Duitsland en ben gecertificeerd coach ‘ik leer anders’. Mocht je er iets aan hebben (ligt er natuurlijk aan waar je woont) hoor ik het graag.
mvg Nathalie
Hallo,
ook ik kreeg een triest en herkenbaar gevoel bij het lezen van het verhaal van carianne. Onze zoon,5, zit nu in groep 2 en we gaan zo direct op gesprek op school omdat hij een slechte score heeft van zijn sito en omdat juf afgelopen september al kon vertellen dat het zeer waarshijnlijk nog een jaar extra kleuteren wordt voor hem. Op zich niet verkeert maar het spreekt zo tegen met wat de logopedie adviseert……ik voel ook gewoon dat er meer aan de hand is met ons mannetje, hij is snel overprikkeld
, korte concentratieboog en ook vermoed ik dat hij een beelddenker is, hij is echt niet dom! Hij leert anders…
Ik ben op zoek naar tips die ik kan doorgeven aan school, hoe ze beter met hem om kunnen gaan, hoe laat je hsp kinderen met beelddenken beter leren? Hoe halen ze het beste uit hem……
Grappig trouwens om te lezen dat dislectiche kenmerken bij het beelddenken hoort, want daar wordt hij ook op verdacht….of heeft hij al veel kenmerken van….
Hoi Patricia,
Een jaar langer laten kleuteren raad ik zeker niet aan! Als jouw zoon een beelddenker is (en dat is zeer waarschijnlijk!) dan wordt de huidige stof momenteel niet goed aangeboden en kan hij dus niet tot oplossingen komen…Hij kan niet leren zonder beelden (en heeft het overigens ook nodig om gedurende de dag verbeeldend bezig te zijn door bijv. vrij te tekenen)….visueel ruimtelijk denken is een talent, maar dat betekent wel dat hij de stof vanuit het concept, in zijn geheel moet kunnen overzien en dat in beeldende stapjes aangereikt moet krijgen of dat hij hulp nodig heeft om de talende stof te vertalen naar een beeld zodat hij een volgend stapje kan maken in uitvoering. Hooggevoelige kinderen zijn slim en niet zelden ook meer tot hoogbegaafd. Ze langer laten kleuteren heeft dus een niet het gewenste effect omdat zij zich dan gaan vervelen in de klas, hun talent niet kunnen ontplooien, met te jonge kinderen (en niet hun peers) in de klas zitten en hierdoor zal het kind ongelukkig worden en gaan onderspresteren! Kijk eens op http://www.talentdetectives.com
Op 8 maart geven we weer in een training in Utrecht en mijn vermoeden zegt dat dit wellicht iets voor je zou kunnen zijn! In ieder geval zeer belangrijk dat jij juf vertelt dat jouw zoon een beelddenker is en dat Cito dat niet toetst en dat de wijze waarop Cito toetst voor alle beelddenkers een groot obstakel vormt (Cito zou van mij gisteren afgeschaft moeten worden omdat het absoluut geen recht doet aan de wijze waarop een kind van nature leert…ieder kind heeft een andere leerstijl…en als hieraan tegemoet wordt gekomen, zie je je kind met sprongen vooruit gaan!) Ik wens je iig alle succes en als je verdere ondersteuning zoekt, mag je mij altijd mailen op sabrina@gevoeligkind.nl
Hallo Patricia,
Je geeft het zelf al aan: je zoontje leert anders, je voelt dat er meer aan de hand is en als moeder voel je dat goed aan. Ik ben het met Sabrina eens: nog een jaar kleuteren geeft niet altijd het gewenste effect. Ik vind het trouwens bijzonder dat een leerkracht al aan het begin van een schooljaar kan aangeven dat een kind een jaar later een extra jaar gaat doen. Wie weet wat er allemaal in dat jaar gebeurt, zeker met kinderen die zich vaak zo snel en regelmatig onverwacht ontwikkelen. Heel belangrijk is dus om uit te vinden waarom zijn leerkracht hem een jaar langer wil laten kleuteren. Is dit op sociaal/emotioneel gebied en/of ‘enkel’ dat hij laag scoort op bij zijn cito. En waar scoort hij dan laag op; is dit bij alles of bij alleen bij taal, rekenen e.d. Waar kan er nog aan gewerkt worden, de kinderen moeten nog ruim 5 maanden naar school, tijd genoeg nog lijkt mij. En waarom scoort hij laag: kan hij de stof ‘ an sich’ niet aan of kan hij de stof niet op zijn leermanier aan, nogal een verschil.
Wat betreft je vraag om tips raad ik je aan om de eerdere blogs die ik heb geschreven te lezen. Hierin heb ik al nodige tips gegeven waar je wat aan kunt hebben en die je met de leerkracht kan bespreken. In de komende blogs uiteraard nog meer tips voor thuis en op school. Uiteraard is het aan de leerkracht om het beste qua leerprestaties uit jullie zoontje te halen en dat is, zoals Sabrina ook al zei, aansluiten bij de natuurlijke leerwijze van het kind. De tips die ik gaf kunnen hier wellicht al bij helpen.
En net als bij Sabrina kun je mij ook voor verdere ondersteuning mailen mocht je daar behoefte aan hebben: jolanda@kindercoachpraktijkkidzbizz.nl
Veel succes en ik hoop dat jullie met school eruit komen wat het beste voor jullie zoontje is en hoe jullie hem met elkaar kunnen ondersteunen.