Hoogsensitieve beelddenkers hebben het er maar moelijk mee!

Zo ook mijn hoogsensitieve en beelddenkende zoon. De vakantie is weer voorbij, de eerste schooldag is begonnen en ik hoor mezelf de opdrachten geven: trek je schoenen aan, ga nog even naar het toilet, pak je tas en trek je jas aan.

‘Oké zegt hij, om vervolgens helemaal op te gaan in het lezen van de krant die hij, al lopende naar de gang om zijn schoenen te pakken, ziet liggen waardoor de gegeven opdrachten al weer vergeten zijn. Herkenbaar?

Wat gebeurt er in het brein van een beelddenker?

Hij weet al jaren wat hij moet doen alvorens naar school te gaan en toch gaat dit nog regelmatig mis. En ik weet al tijden dat beelddenkers het lastig vinden om meerdere opdrachten achter elkaar uit te voeren. Ze willen direct voorzien in hun primaire levensbehoefte en daardoor hebben zij moeite met uitstellen.

Toch ga ook ik nog regelmatig de mist in. Niet alleen op school maar ook thuis zorgt dit voor verwarring en onrust: ‘je weet toch wat je moet doen, waarom doe je dit dan niet?” Ofwel vanuit onze zoon gedacht: ‘ik weet toch wat ik moet doen, waarom doe ik dit dan niet?”

Hoe kun je als ouder of leerkracht je beelddenkende kind of leerling helpen?

Bij het horen van een opdracht zet een beelddenker in gedachte hetgeen dat hij moet doen om in beeld, wat er voor zorgt dat hij denkt al gedaan te hebben wat hij moet doen terwijl dit alleen in gedachten was en niet in werkelijkheid! Wist jij dit? Mogelijk niet!

Hieronder volgen enkele tips die goed werken om jouw hoogsensitieve, beelddenkende kind te helpen:

• Werk met pictogrammen zowel op school als thuis

Dit werkt bij een jonger kind maar zeker ook bij een ouder kind. Zodra het kind een taak heeft afgerond, haalt het kind deze picto weg en ziet wat het vervolgens moet doen. Dit kun je doen voor bijv. het ochtendritueel maar ook voor de stappen die het kind moet zetten bij het maken van een opdracht op school.

• Laat het kind bij voorkeur zijn eigen picto’s maken

Ze hebben de beelden al in hun hoofd. Plaatjes gemaakt door ouders en/of school komen dan bovenop hun eigen plaatjes waardoor er verwarring ontstaat en/of een nog voller hoofd het gevolg is.

• Laat de opdracht navertellen door het kind

Aan de leerkracht kun je vragen of deze, nadat de uitleg aan de hele klas is gegeven, naar je kind toe wilt gaan hem in zijn eigen woorden wil laten vertellen wat het denkt dat het moet doen. Door dit te doen vertelt het kind het beeld wat het van de opdracht heeft en kan de leerkracht meteen checken of het kind de uitleg juist begrepen heeft.

Indien niet juist begrepen kan de leerkracht meteen bijsturen en hoeft het kind niet later nog eens de verkeerd gemaakte opdracht over te doen. Of laat de leerkracht checken of de leerling de instructie heeft begrepen door te kijken of het de opdracht maakt en hoe deze uitgevoerd wordt.

• Geef enkelvoudige instructies zowel thuis als op school

Verzoek de leerkracht om 1 opdracht per keer te geven, zodra het kind klaar is met deze opdracht geeft de leerkracht de volgende opdracht

• Niet te veel opdrachten achter elkaar

Bij meerdere opdrachten op een werkblad geef je als leerkracht eerst alleen dat deel dat het kind bij de eerste opdracht moet maken. Hierdoor wordt het kind niet afgeleid door alle andere opdrachten, leuke tekeningen en teksten die op het blad staan. Nummer de opdrachten: zodra het kind klaar is met de opdracht kan het zelf de volgende opdracht pakken.

• Maak duidelijke afspraken.

Een duidelijke begeleiding waarin een consequente lijn gevolgd wordt, geven je hoogsensitieve kind veiligheid en rust en dat geldt niet alleen voor beelddenkers.

Ik hoop dat deze tips jou en school gaan ondersteunen bij het omgaan met je hoogsensitieve, beelddenkende kind. Laat je mij weten of deze aanpak baat heeft voor jouw kind? Wat werkt er bij jullie? Vragen mag je hieronder natuurlijk ook stellen, ik geef je graag antwoord!