Labels zijn voor kleding niet voor kinderen
Steeds meer kinderen krijgen in mijn beleving een label. Of het nou hoogbegaafd, hoogsensitief, adhd of iets in het autistisch spectrum is. Het lijkt wel of de norm inmiddels zo stringent is waardoor een groot deel van de kinderen er niet meer in past.
Op school draait het immers om rendement door alle regelgeving vanuit OCW waardoor het onderwijs zich slechts nog richt op al die kinderen die gemakkelijk mee komen. Hoe zou het zijn als er weer naar het kind gekeken zou worden? En wat betekent dit eigenlijk?
Want mijn ervaring is dat veel labels een overlap met elkaar hebben maar doordat de gezondheidszorg alleen geld van de verzekeraar krijgt als de cliënt in een hokje te stoppen valt wordt er al snel één label op geplakt.
Wat is de overlap?
Wat is de overlap bijvoorbeeld tussen hoogbegaafd en hoogsensitief? Veel hoogbegaafden zijn namelijk intens op alle vlakken, ook emotioneel. En als je snel overprikkeld bent dan krijgen velen ook verschijnselen van ADHD.
Zo ik heb zelf dus al deze labels mogen ontvangen in mijn zoektocht naar wie ik was. Maar dit heeft me er echt niet gelukkiger gemaakt.
Gelukkig weet ik tegenwoordig welke kwaliteiten eronder liggen en heb ik mijn werk er nu van gemaakt om ouders en kinderen te begeleiden bewust gelukkig te worden, met deze kwaliteiten en zonder de labels.
Bewust-zijn is de eerste stap naar geluk
Maar hoe doe je dat dan, bewust gelukkig worden als bijvoorbeeld je hoofd overuren draait of je lijf strak staat van de spanning? Tja, dat is niet persé gemakkelijk maar zeker als we de kinderen van nu handvatten kunnen meegeven dan zijn zij zoveel beter uitgerust dan wij, de intelligente, gevoelige ouders die vaak nog onze eigen oude pijn tegenkomen in het contact met onze kinderen.
Kinderen die als spiegel fungeren en ons teruggeven waar wij nog mogen groeien als ouder en mens. En vanuit deze pijn zijn wij getraind om ons te richten op wat er niet goed gaat. We zijn alert omdat we niet weer dezelfde pijn willen ervaren.
Stil worden, bijvoorbeeld d.m.v. mindfulness of meditatie, helpt ons om in het hier en nu gewaar te zijn van alle fysieke en emotionele sensaties en de gedachten die we hebben. Zonder dat we ons hiermee identificeren.
Als je in die ruimte stapt waar je vrij bent van enige identificatie dan is sensitiviteit een enorme kracht en gaat het voorbij enige hechting. Het is precies het verschil tussen sentimenteel zijn of sensitief. Als je sensitief bent dan heb je geen oordelen en verwachtingen t.a.v. situaties en uitkomsten.
Je bent puur gewaar in het hier en nu en alles mag er zijn. Op dat moment kan ook bijvoorbeeld je intelligentie en creativiteit de ruimte krijgen omdat dit puur energie is wat door jou heen stroomt.
Zonder dat je in pieker modus komt. Dit is de plek waar je van je linker hersenhelft naar je rechterhersenhelft beweegt en in beelden denkt. Dit is de ruimte waar alles ontstaat. Zonder enige inbreng van het ego.
Wat je aandacht geeft groeit
De handvatten waar ik het over heb, komen o.a. uit de neurowetenschappen, Mindfulness en positieve psychologie. Want als je begrijpt hoe je brein werkt, dan begrijp je ook hoe positieve psychologie je welbevinden en geluk kan vergroten.
Want dat wat je aandacht geeft groeit. Net als bij een plantje. Je hebt dus iedere dag de keus waar je je op richt. En dit bedoel ik niet op de Emile Ratelband tjakka manier. Want mindfulness of meditatie helpt je om dit vanuit bewust-zijn te doen.
Dus niet om bepaalde ongewenste emoties te negeren of weg te stoppen, nee, om ze er te laten zijn en vervolgens de keus te maken waar je je aandacht op wil richten. Waar ik dan ook graag mee werk zijn de kracht van dankbaarheid, (zelf)compassie en kwetsbaarheid.
Deze helpen je je uniek zijn te omarmen. En je dat laten ervaren, maakt dat je vol zelfvertrouwen en een gevoel van het waard zijn de wereld in kunt. En vanuit daar de wereld mooier kunt maken.
Want dat is waarom hoogsensitieve kinderen op deze wereld zijn, daarvan ben ik overtuigd. Het is hun missie om vanuit hun sterke gevoel van rechtvaardigheid deze wereld een ander gezicht te geven.
Wat is de missie van jouw gevoelige kind? Ik lees het graag onder dit blog!
Dit artikel is een bijdrage van Anouk van der Schans. Zij heeft een praktijk voor bewustzijn en verandering van waaruit zij verschillende rollen als adviseur, blogger en spreker vervult. Ze is coach, sparringspartner en inspirator voor hoogopgeleide dertig- en veertigers die tegen bewustzijns- en verandervraagstukken aanlopen. Op www.happykidsmakeabetterworld.com helpt zij begaafde en sensitieve kinderen om bewust gelukkig te zijn.
Geef een antwoord