Dapper Durven Doen met de B.O.L.D. Methode

Ik had geleerd geen grote mond te hebben, niet te schelden en anderen geen pijn te doen, dus was vechten ongepast en werd ongenaakbaarheid mijn masker.

Iedere ochtend stond ik op, kleedde me aan en ging ik naar de door mij zo gehate plek waar ik overduidelijk mezelf niet mocht zijn en niet werd geaccepteerd.

Niemand mocht weten hoezeer ik gebukt ging onder de uitsluiting en dagelijkse intimidatie die ik ondervond van leerlingen uit mijn klas en daar buiten.

Niemand mocht zien hoeveel pijn dat me deed en hoe het mijn zelfvertrouwen en zelfbeeld aantastte.

Zelfs toen ik bijna een jaar lang genegeerd werd en ieder speelkwartier moederziel alleen op het plein stond, bleef ik overeind (al weet ik achteraf niet eens meer waar ik díe kracht vandaan haalde). Hoe lang moet je alleen sterk zijn voor je breekt?

Slim genoeg om te weten dat ik hulp nodig had was ik

Maar als je 11 bent en je staat helemaal alleen, bij wie klop je dan aan en wat zijn daarvan de gevolgen?

Als je ouders je intens vinden…

Als de leerkacht zich achter de klas schaart…

Als “beste” vriendinnetjes zich ineens bij de groep scharen om zelf niet buiten de boot te vallen…

Als je na school bij het hek wordt opgewacht door een groepje oudere leerlingen om ”afgesmeerd te worden” -zoals ze dat in de Achterhoek plachten te zeggen- zodat ik vooral mn mond zou houden…

Wat is dan nog slim?

Moedig genoeg om erom te vragen was ik

Althans in het begin, maar de keren dat ik mij kwetsbaar opstelde en vertelde wat er gebeurde, kwamen mij duur te staan.

Het pesten werd dan alleen maar erger en bovendien kreeg ik van volwassenen te horen dat het aan mij lag, dat ik te emotioneel was, dat ik me moest aanpassen aan de andere kinderen, dat ik rekening moest houden met hen…

Dus feitelijk dat ik het er zelf naar gemaakt had.

Het kwam er dan op neer dat ík mij moest verontschuldigen (terwijl ik diep van binnen voelde dat ik niks verkeerds had gedaan).

Wat een onrecht!

Dat liet ik na een aantal keer dus wel uit mijn hoofd…

Hoe kan moed zich dus cultiveren als je door dapper te doen de deksel keer op keer op je neus krijgt?

Ik verloor mijn authenticiteit

Het beeld dat ik anders was en er overduidelijk iets mis was met mij plantte zich als een zaadje in mijn brein…en ik leerde dat door me aan te passen, klein te maken, m’n eigen grenzen te laten overschrijden en dus feitelijk mijn authenticiteit te verloochenen, ik geaccepteerd werd.

Niet de les die ik op die leeftijd had willen opdoen, want het heeft heel wat jaren gekost om mijn eigen stem weer terug te vinden en mijn dapperheid te heront-dekken en in te zetten.

Om niet alles oeverloos tot in details te overdenken maar in doen te stappen, ook als dat spannend is.

Om kleine stappen buiten mijn comfort-zone te maken en daarbij fouten te durven maken zodat ik blijf groeien.

Om trots te zijn op mijn talenten en behaalde successen ongeacht wat een ander daar van vindt.

Om mezelf niet klein te maken maar mijn potentieel aan te boren. En bovenal om mild te zijn voor mezelf, helemaal authentiek en trouw aan wat ik voel.

De realiteit van veel hooggevoelige kinderen

Uit verhalen van klanten weet ik dat mijn persoonlijke ervaringen als jong meisje helaas de realiteit van veel hoogsensitieve en hoogbegaafde kinderen weerspiegelen.

Ook zonder dat ze gepest worden maakt hun aangeboren gevoeligheid hen kwetsbaarder dan gemiddeld sensitieve kinderen. Dat is een feit.

Als de veerkacht afneemt, de stress zich door onveiligheid opbouwt, je zelfvertrouwen om wat voor reden dan ook een enorme knauw heeft gekregen en intense emoties hoogtij vieren, dan kan je niet meer helder en logisch nadenken of slimme oplossingen bedenken.

De natuurlijke eigenschappen die je kind in zou zetten als het lekker in zijn vel zou zitten, sneeuwen onder en de innerlijke criticus neemt het over. Hallo perfectionisme, faalangst, pleasegedrag en negatief zelfbeeld.

Dapper durven doen is de moed hebben om in actie te komen ondanks dat het spannend is. Hooggevoelige kinderen hebben hierbij extra aanmoediging nodig waarbij ze, in een tempo dat bij hen past, kleine stapjes uit hun comfortzone mogen nemen om successen te behalen.

Dat geeft een boost aan het zelfbeeld en zelfvertrouwen en dat draagt weer bij aan een positieve levenshouding.

Je snapt nu misschien waarom ik intrinsiek gemotiveerd ben om juist deze kinderen te helpen? Om echt impact te kunnen maken zodat ze weer lekker in hun vel komen te zitten.

Zoals ik dat destijds ook zo nodig had maar teruggeworpen werd op mezelf, waardoor ik allerlei onhandige copingstrategieën ontwikkelde die mij tot ver in mijn volwassenheid hebben tegen gehouden volledig mezelf te durven zijn en dapper te durven doen, ook als het spannend is.

Daarom breng ik je graag op de hoogte van iets super simpels, maar onmetelijk krachtig dat ik zelf als meisje had willen hebben en speciaal gecreëerd heb voor gevoelige kinderen zodat zij meer innerlijke rust, zelfvertrouwen en positiviteit gaan ervaren.

Dapper Durven Doen met de B.O.L.D. Methode

B.O.L.D. is een avondritueel in de vorm van een stoer printable journal dat ik het Dapper & Dankbaar Dagboek heb genoemd.

Hierin staan 4 krachtige vragen centraal die gaan maken dat jouw gevoelig kind BOLD (moedig) en met meer innerlijke rust, zelfvertrouwen en positiviteit in een wereld leert staan die overweldigt.